malungkot ako ngaun..

kakalungkot ngaun well it's been years since noong huli kong maramdaman ito.. sabi ko nga as sarili ko.. nakapag move on na ako sa past ko pero hindi pa pala.. kung kailan alam kong masaya na ako may part pa rin sa sarili ko, sa nakaraan ko na pinipilit magsumiksik sa utak at puso ko na di ako tunay na masaya.. na i'm just faking it.. one of my closest friend told me na bakit may pagka bitter ang sagot ko when she ask me how am i doing.. well sabi ko lang naman na "im good, just living my life to the fullest everyday.." kasi gusto ko everyday masaya ako khit hindi..

haaay! bakit ba kung kailan masaya ka na doon pilit nagsususmiksik yung paret ng buhay mo o ng sarili mo na nagtatanong kung masaya ka ba talaga? how could you be so happy kung meron kang nakaraan na pinipilit kang ibinabaon sa hukay ng kalungkutan.. ayoko ng mramdaman yung hatred na nararamdaman ko noon pa.. pero sadya talagang di mo matatakasan ito.. pilit ka pa ring hahabulin nito..

bakit gnoon..? i felt so jealous.. kasi siya mararamdaman niya sa paglaki nya yung bagay na di ko man lang naramdaman sa paglaki ko.. well, he's very lucky.. he will not struggle to find love.. like what i did.. but still i'm hoping na sana maramdaman ko rin na mahal ako ng taong pinagkaitan ako nito.. yung emptiness na nararamdaman ko.. andun pa rin is still empty.. pero lalo yatang lumalalim.. ayoko na ng ganito.. gusto ko ng maging tunay na masaya..

i want to thank my friends dahil parati silang andyan.. sa kanila lang talaga ako tunay na masaya.. the will to live, to be happy.. salamat talaga sa inyo.. dahil nandirito pa rin ako.. kasi alam kong di man ako lucky s family ko at least swerte ako dahil meron akong kaibigan na katulad ninyo..